Clavi dentium cunei excavatoris fortasse videntur esse parvae, simplices partes, sed sunt heros sine laude operis machinae tuae.
Cogita hoc: cum excavator noster duram terram fodit, lapides rumpit aut materiales onerat, dentes cunei omnem vim sustinent. Sed nihil horum sine clavo, qui dentes loco teneat, efficitur. Est connexio exigua sed firma, qua dentes in cunco fixi manent — nullum tremulum, nullum labile, nullum subitum decidere.
Si clavus deficiat? Molestiae celeriter incipiunt. Laxi dentes proprie fodere non possunt, opus retardantes. Gravius, clavus vitiosus totam operationem infirmare potest, periculum accidendi in loco operis creans.
Sed clavus bonus plus quam dentes tenere potest. Stabilitatem dentibus praebet, ut aequaliter parentur et diutius durent. Hoc fit ut rarius dentes substituas, in partibus pecuniam conservans. Item cunca ipsa a superflua labe et scrobibus protegitur, machinam tuam diutius meliorem manentem.
Breviter, excavatoris dentium clavi cunei sunt tacita securitas quod excavator strenue operatur, tutus manet, et tua opera in cursu sunt. Pars exigua, magnus effectus — eos negligere non potes.